qaşqabaqlı

qaşqabaqlı
ekşi

Azərbaycan-Türkiyə lüğət. 2009.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • qaşqabaqlı — sif. Acıqlı, hirsli, tutqun üzlü. <Sərxan> gələndə ən qaşqabaqlı adamların belə dodağı qaçırdı. M. İ.. <Tükəzban> əvvəlki kimi qaşqabaqlı z. gəlib öz yerində oturdu. B. T.. <Yalıncaq bəyin> üst başı toz torpaq içində, özü . .… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • üz — is. 1. İnsan başının qabaq hissəsi; surət, sifət, çöhrə, sima. Üzünün ifadəsi. Qəşəng üz. – Mərcan bəy diqqətlə Kərbəlayı Qubadın üzünə baxır. Ü. H.. <Qızın> yumru, gözəl üzü və yanaqları açıq sərin havada qızarmışdı. M. İ.. // Heyvan… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • hırın-zırın — (Tovuz) qaşqabaqlı, qaraqabaq ◊ Hırın zırın olmax – qaşqabaq sallamaq. – Niyə yenə hırın zırın olufsan? …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • mısmırıxlı — (Beyləqan, Cəbrayıl) qaşqabaqlı. – Mısmırıxlı olmaq nə üçündü? (Beyləqan); – Oğul, sənə nə olub, mısmırıxlısan (Cəbrayıl) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • murtdi — (Quba) qaşqabaqlı. – Nuhbala dayı, neyçün belə murtdi adama uxşiyasan? …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • sosur — (Ağcabədi, Basarkeçər, Cəbrayıl, Naxçıvan, Ucar) bax sosur (Cəbrayıl, Ucar); 2. qaşqabaqlı, qaraqabaq (Basarkeçər, Qarakilsə, Naxçıvan); 3. tərs, sözə baxmayan (Naxçıvan); 4. paxıl (Naxçıvan); 5. saman altdan su yeridən (Ağcabədi). – Nə sosur… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • bədsifət — f. və ə. 1) sir sifəti, görünüşü çirkin; 2) üzügülməz, qaşqabaqlı, qaraqabaq …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • müvəhhəş(ə) — ə. 1) boş, əhalisiz, məskun olmayan; 2) qaşqabaqlı, acıqlı; 3) vəhşiləşmiş (heyvan haqqında) …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • turşru(y) — f. üzünü turşutmuş; qaşqabaqlı …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • übus — ə. 1) qaşqabaqlı, qaraqabaq …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • bakenbardlı — sif. Bakenbard qoymuş (bax bakenbard). İçəriyə boz kolenkor döşlüklü, qaşqabaqlı, bakenbardlı, üzüqırxıq ağır bir lakey daxil oldu. Tolstoydan …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”